เที่ยวโบราณสถาน-วัดร้าง ย่านเมืองนนท์​ ตอนที่ 2 วัดเพลง บางกรวย

มาเล่ากันต่อ Blog เรื่องก่อนหน้าพาทุกคนไปเที่ยววัดสักน้อยกันมาแล้ว เพราะวันนี้อยากไปวัดเก่าหรือโบราณสถานในกรุง สัมผัสความสงบ คนน้อยๆ อยากไปกราบหลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์ และวางแผนไปวัดวัดสักน้อยและวัดเพลง เพราะตั้งอยู่ไม่ไกลกัน

เรามาเที่ยวกันต่อที่วัดเพลง

การเดินทางวันนี้ มีเจ้านกนำทางด้วย

เส้นทางการเดินทางไม่แพ้กัน ถนนเส้นเล็ก ขับรถหลบเมื่อสวนทางกันแต่วันนี้ไม่มีรถยนต์สักคัน เงียบกริบ ขรุขระแต่ไม่โขยกเท่าเส้นทางไปวัดสักน้อย GPS นำสุดถนนเราต้องเดินเท้าต่อไปที่วัด  บอกได้เลยว่าเงียบสงบไม่เห็นคน ไม่แนะนำคนต่างถิ่นเดินทางมาหัวค่ำหรือในเวลากลางคืน 

ทางเข้าวัด เป็นทางลาดปูน พาดท้องร่อง ระหว่างทางมีที่เก็บอัฐชาวบ้าน ดีที่มาเวลากลางวัน จิตใจเข้มแข็งหน่อย เดินไปไม่เกิน 50 เมตรก็ถึงตัววัดเพลง

มีอะไรน่าชม-ห้ามพลาดที่วัดสักน้อย

  1. ชมสถาปัตยกรรมและลายปูนปั้นโบราณ
  2. กราบหลวงพ่อโต อายุเก่าแก่กว่า 200 ปี

ชมสถาปัตยกรรมและลายปูนปั้นโบราณ

อุโบสถเก่าที่ผ่านการบูรณะ ด้านทางเข้า

สภาพวัดได้รับการบูรณะโดยนำส่วนประกอบของสถาปัตยกรรมเดิมที่มาบูรณะเป็นส่วนประกอบ เช่น เสาสลักลายบัวสลักที่ซุ้มทางเข้า และหน้าบ้น  จุดสังเกตุ คือ ฐานอุโบสถสร้างแบบมุมย่อมุมไม้สิบสองตั้งเสา รอบๆ อุโบสถมีใบเสมา  ด้านซ้ายของพระอุโบสถที่หอระฆังที่ทรุดลงมาหมดแล้ว

หน้าบ้นด้านหลัง เปิดประตูเข้าไม่ได้
การสร้างแบบย่อมุมไม้สิบสองตั้งเสา

กราบหลวงพ่อโต อายุเก่าแก่กว่า 200 ปี

เข้าไปในอุโบสถ กราบหลวงพ่อโตองค์ใหญ่ ปางมารวิชัย บอกได้เลยว่ามีความเข้มขลัง เมตตา และ รู้สีกอบอุ่นจริงๆ วันนี้ นั่งสวดมนต์สักพักใหญ่ หลังจากนั้น พินิจความงามขององ์พระ ถ่ายภาพได้หลายมุม ในอุโบสถมีสมุดบันทึกพร้อมภาพวัดก่อนการบูรณะ สภาพแต่ก่อนนั้นไม่ต่างจากวัดสักน้อยเลย

วัดเพลง ไดรับการประกาศเป็นโบราณสถานเมื่อปี 2556 เดิมชื่อวัดทองเพลง สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยอยุธยาตอนกลาง และมีการบูรณะอีกครั้งในสมัยอยุธยาตอนปลาย  วัดนี้ มีความสำคัญในอดีต เพราะเป็นที่รับกฐินจากอยุธยาปีละ 2 ครั้ง (ปกติปีละครั้งต่อวัด)

บริเวณวัดมีกุฎีสงฆ์​แต่ไม่พบพระสงฆ์บริเวณวัดในการมาวันนี้ เดินไปรอบๆ เห็นกุฏิล๊อดด้วยแม่กุญแจจึงไม่ทราบแน่ชัดว่ายังมีพระจำพรรษาอยู่หรือไม่

หอระฆังเก่าแก่ที่ทรุดโทรมตามเวลา

สิ้นสุดการท่องเที่ยว 10.30 น. ขอบอกกันตรงๆ ว่าตอนลงจากรถเข้าไปวัดสักทอง ขนลุกไม่หยุด ส่วนทีวัดเพลง รู้สึกเหงาเศร้านิดหน่อย

บทสรุป ความน่ากลัวในการมาเที่ยววันนี้ ไม่ใช่เรื่องหลอนหรือจิตวิญญาณใดๆ กลับเป็นเรื่องของ หมาวัด เหา ค้อนอะไรกันไม่หยุด ไม่รู้ว่า ขู่ฝ่อๆ เห่าไล่เรา หรือน้องกลัวเราเพราะเราน่ากลัววกว่า! วันนี้ เลยได้ฝึกทักษะคุยกับหมา ส่งเมตตาจิต บอกเขาไปว่า ขอมากราบพระแล้วกลับบ้านนะ นับว่าเป็นประสบการณ์ดีที่เราสื่อสารกับเพื่อนร่วมโลกได้รู้เรื่องคร่า!!

Errorlloyd

Errorlloyd

เริ่มการท่องเที่ยวสะพายกล้อง มาตั้งแต่อายุ 29 ปี มิชชั่น คือ ทุกปีต้องเดินทางไปที่ที่ไม่เคยไป เพื่อค้นหาเรื่องราว เข้าใจที่มาที่ไป รู้จักชีวิตหรือความคิดของคนต่างถิ่น ทุกสุดสัปดาห์ จะต้องเสาะหาสถานที่เที่ยวที่สามารถเดินทางได้ใน 1 วัน และทุกวันหลังเสร็จจากภารกิจงานและชีวิต มุ่งหาสิ่งใหม่ๆ ให้กับตัวเอง
Previous post เที่ยวโบราณสถาน-วัดร้าง ย่านเมืองนนท์​ ตอนที่ 1 วัดสักน้อย บางกรวย
Next post มีอะไรที่ห้อง 230? พิพิธภัณฑสถานธรรมชาติวิทยาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่คณะวิทยาศาสตร์